خون آشام عزیز (27)

اون شخص بهم نگاه کرد و بعدش بهم نزدیک شد..
جونگکوک : تو.. کی هستی؟
آدم.: من؟.. هه هه من خودتم!..
جونگکوک : خودمی؟..
ادم : بخوام بگم جونگکوک اصلی منم.. چرا تو توی اون دنیایی؟ وقتی اونجا جایی نداری.. نه دوستی.. نه خانواده ای.. هیچ کسیو نداری. چرا جای من اونجایی؟ تو هیچ ارزشی نداری.مث یه بدبخت تنهایی. چیه! چرا ساکتی..
جونگکوک : من..
آدم : کسی منتظرت نیست.. هیچ وقت اشتباه فکر نکن. دستتو بده به من بزار من برم توی اون دنیا..
جونگکوک : من مثل تو نیستم...چرا میخوای خودتو به من وصل کنی من خونواده دارم.. یونگی، جین و بابام اونا خونوادمن شاید احساس تنهایی دارم ولی خونواده دارم.. اونا منتظرمن.. اونی که اینجا میمونه تویی احمق..
آدم : واقعا فکر میکنی اونا تورو دوست دارن؟.. هه هه هه.. پدرت که تورو فقط بخاطر خون کمیاب میخواد.. برای جین که ارزشی نداری.. یونگی هم چون تنها باز مانده از خونوادشی مجبوره مواظبت باشع تو به اینا میگی عشق خونواده!؟. تو مثل یه بار اضافی رو دوششونی..
جونگکوک : تو چطور جرئت میکنی همچین حرفی بزنی؟. (چشماش قرمز میشه..)
بهش حمله کردم تا جایی که میتونستم سعی می‌کردم بهش حمله کنم.. اون نیمه ی منفی و تاریکم بود.. جیمین اونو بهم نشون داد تا بتونم باهاش مبارزه کنم.. رفتم سمتش و انداختمش رو زمین و گلوشو محکم گرفتم و فشار میدادم..
آدم :.. ول.. م.. کن..
جونگکوک : تو فقط یه خیالی که منو عذیت میکنه.. بمیری بهتر از اینه که حرف مفت بزنی..
بعدش از هوش رفت و ناپدید شد.چشمامو باز کردم..
جیمین : خوبی؟
جونگکوک : خوبم.. بهترم..
جیمین : خوبه.. بیا این برا تو بخورش..اگه نمیخوایش بده به تهیونگ اون دوست داره..
جونگکوک : اون چه کاری بود؟
جیمین : به رویایی بردمت که خودم با انرژی طبیعت ساختم. معمولا کمک میکنه شاید سوت سر تو هم خوب کنه..
تهیونگ : من اومدم.. شما دو تا.. دارین چیکار میکنین اون پایین..!
جیمین : هیچی.. فقط یکم غذا برای جونگکوک آوردم..
تهیونگ : غذا؟.. منم براش خریده بودم..
جیمین : من میرم سر جام اتوبوس دیگه کم کم میخواد حرکت کنه..
تهیونگ : باش.. بیا این برا تو.. میتونی بعدا بخوریش..
جونگکوک : ممنون..
بعدش اتوبوس راه افتاد...